01:26:00 15.11.2025
Նկարում աջ կողմի մարդը ճապոնացի Հիրո Օնոդան է, որի մականունն դարձել էր «Վերջին կայսերական զինվորը»։ Նա Երկրորդ աշխարհամարտում կայսերական Ճապոնիայի բանակում լեյտենանտ էր, որը հատուկ առաջադրանքով 1944 թ. դեկտեմբերին մի քանի զինվորների հետ ուղարկվել էր Ֆիլիպիններ՝ պարտիզանական պատերազմ մղելու նպատակով։ Նրանց հրամանը եղել էր «երբե՛ք չհանձնվել», և ասել էին. «ինչ էլ լինի, մենք ձեր հետևից կգանք»։ Նրանք ապրում էին լեռներում և շարունակում էին ահաբեկել բնակչությանը, հատկապես ագարակատերերին։ Պատերազմի ավարտից և Ճապոնիայի պարտությունից հետո Ֆիլիպիների կառավարությունը օդից թռուցիկներ էր գցում, որտեղ գրված էր՝ «պատերազմը ավարտվել է, իջե՛ք լեռներից», սակայն նրանք չէին հավատում՝ կարծելով, թե դա թշնամու կեղծ պրոպագանդան է՝ իրենց խաբելու համար։
Ժամանակի ընթացքում Օնոդայի զինվորները տարբեր պատճառներով մահացան, և նա մնաց մենակ։ Սակայն նա համառորեն չէր հանձնվում և տարիներով շարունակում էր պայքարը։ Այդպես Օնոդան դարձավ առասպել Ճապոնիայում, և այդ իսկ պատճառով երեսուն տարի անց մի ճապոնացի հետազոտող ու զբոսաշրջիկ՝ Նորիո Սուզուկի անունով, նպատակ դրեց գնալ ու գտնել նրան։ 1974 թ. փետրվարին նա իսկապես գտավ Օնոդային լեռներում և ընկերացավ նրա հետ։ Սուզուկին ասաց, որ պատերազմը 30 տարի առաջ ավարտվել է, բայց Օնոդան դեռ չէր հավատում և պնդում էր, որ չի հանձնվի, մինչև իր անմիջական հրամանատարը անձամբ չգա ու իրեն չհրամայի զենքը վայր դնել։ Սուզուկին վերադարձավ Ճապոնիա, գտավ հրամանատարին և պատմեց ամեն ինչ։ Հետո հրամանատարը անձամբ գնաց Ֆիլիպինների լեռները և իր հրամանով զինաթափեց Օնոդային։
Այդ երեսուն տարվա ընթացքում Օնոդան սպանել էր 30 ֆիլիպինցիների, բայց երբ նա գնաց Ֆիլիպինների նախագահ Ֆերդինանդ Մարկոսի (նկարում՝ ձախ կողմի մարդը) մոտ՝ իր կայսերական թուրը հանձնելու, նախագահը հետ վերադարձրեց այն և ներում շնորհեց նրան, քանի որ խորապես հարգում էր Օնոդային և ոգևորված էր նրա պատմությամբ ու պայքարի ոգով։ Օնոդան վերադարձավ տուն և որպես հերոս դիմավորվեց։ Նա հենց 1974թ-ին գրեց մի գիրք՝ «Ո՛չ հանձնվելուն. իմ երեսուն տարվա պատերազմը» վերնագրով։
Ջհուդները հազար ֆիլմ են նկարել Երկրորդ աշխարհամարտի մասին՝ հիմնականում կենտրոնանալով Մեծ Ստի վրա, բայց այս հերոսական պատմության մասին ոչ մի ֆիլմ չեն նկարել։ Սա այնպիսի պատմություն է, որ անգամ ամենալավ ռեժիսորներն էլ չէին կարող ստեղծել, քանի որ իրականությունից լավ պատմություն չկա։ Երկրորդ աշխարհամարտի այս արտառոց դրվագը և Օնոդայի օրինակը պետք է սովորեցվի մեր դպրոցներում և հատկապես բանակում՝ ցույց տալու համար, թե ինչպիսին է լինում պարտաճանաչ ու անկոտրում կամք ունեցող զինվորը։
Բաժանորդագրվեք և ստացեք նորություններ ձեր Էլեկտորոնային հասցեին։
Մեկնաբանություններ