03:00:00 06.09.2023
URL: https://hosank.net/storage/gallery/1695576677.jpg
Ռուսները եկել են Հայաստան ու տարբեր ոլորտներում աշխատում և ակնկալում են, որ մենք՝ հայերս մեր երկրում ապրելով պիտի ռուսերեն անպայման իմանանք, կարծես թե դեռ Սովետում ենք ապրում, մինչդեռ իրենք մի քիչ ջանք չեն թափում գոնե հայերեն մի երկու բառ սովորեն։ Իրականում չեմ զարմանում, որովհետև ես շատ հայ հայրենադարձների հետ եմ ծանոթացել, ովքեր Սփյուռքի տարբեր անկյուններից տարիներ կամ նույնիսկ տասնամյակներ առաջ ապրելու նպտարակով տեղափոխվել են Հայաստան, բայց շարունակում են հայերեն կիսատ-պռատ խոսել իրենց Հայրենիքում՝ երբեք չփորձելով իրենց մայրենին կատարելագործել։ Եթե մենք նման փնթի ու անտարբեր վերաբերմունք ունենք մեր լեզվի նկատմամբ, չենք կարող օտարներից հակառակն ակնկալել։ Ուրիշները մեր լեզուն հարգելու համար նախ մենք պետք է մեր լեզուն հարգենք։ Ես չէի ուզում հայերեն կիսատ-պռատ իմացող սփյուռքահայ հայրենադարձերից լինել, դրա համար ես ահագին աշխատել եմ ինձ վրա. սկզում ԱՄՆ-ում պրելով ինքնուրույն գրել ու կարդալ սովորեցի 17 տարեկանում և հետո Հայաստանում երկու տարի բանասիրական ֆակուլտետում անհատական պարապմունքների գնացի։ Մինչև հիմա դեռ փորձում եմ ավելի մաքուր ու գրագետ խոսել։ Ամեն դեպքում, երբ Հայաստանում աշխատող մի օտար եք տեսնում, նրանց հետ մի՛ խոսեք ռուսերենով կամ նույնիսկ անգլերենով, խոսե՛ք հայերենով ու այդ ռեստորանին կամ հյուրանոցին կամ մարզասրահին կամ սրճարանին պահանջեք, որ իրենց աշխատողները հայերեն իմանան։ Դրանից հետո նաև կարող ենք մի քայլ առաջ գնալ և պահանջել կառավարությունից, որ խավար ոչ-սպիտակ ցեղերի ներկայացուցիչները (հնդիկները, սևերը, արաբները, թուրքերը, և այլոք) ոչ միայն չաշխատեն Հայաստանում, այլև ընդհանրապես չապրեն էլ։ «Բավական չէ ազգասեր և հայրենասեր լինել, պետք է մի քիչ էլ լեզվասեր լինել պետք է սիրել, պաշտել, օգտվել, հարազատ մոր հարազատ լեզուն։» - Ղ. Աղայան
Subscribe and receive news to your email address.